عباس رافعی با تاکید بر اینکه صنعت در سالهای گذشته در خدمت سینما بوده است، گفت: تعامل میان صنعت، فناوری و سینما در ایران هنوز به خوبی شکل نگرفته است.
این کارگردان سینما وجود نگاه هنری سینماگران در ساخت آثار صنعتی را لازمه فیلم صنعتی دانست و اظهار کرد:وقتی که یک صنعتگر به سراغ سینماگر می‌آید و می‌خواهد از سینما برای رساندن پیام، نشان دادن محصولش و یا معرفی یک صنعت کمک بگیرد، سینماگر هم باید بتواند با زبان هنر این صنعت را معرفی کند.
این فیلمساز به اهمیت ساخت آثار صنعتی در سینمای دنیا اشاره کرد و گفت: ما فیلمهای بسیاری خوبی از فیلمسازان آمریکایی و فرانسوی در حوزه صنعتی داریم که در حال حاضر در دانشگاه‌ها برای تدریس از آن‌ها استفاده می‌شود. این آثار، فیلمهایی هستند که فیملسازان، آن‌ها را در یک کارخانه و محیط صنعتی ساخته‌اند تا یک صنعت را به نمایش بگذارند.
وی افزود: به عنوان مثال در سالهای گذشته چند فیلمساز معتبر و معروف دنیا برای کارخانه «BMW» فیلم کوتاه ساختند؛ بعدها این پنج فیلم کوتاه در قالب یک فیلم سینمایی عرضه شد که هر پنج فیلمساز آن هم کارگردان‌های مطرحی بودند.
رافعی در عین حال، با تاکید بر اینکه در ایران، تعامل میان اهالی صنعت و سینما خیلی خوب شکل نگرفته است، اظهار کرد: ماجرا این است که صنعتگران ما آشنایی چندانی با هنر سینما ندارند. من فکر می‌کنم شاید این تعامل بین سینماگر و صنعتگر هنوز به وجود نیامده است که بخواهد از طریق سینما صنعتش را به نمایش بگذارد. این در حالی است که بهترین شکل معرفی یک محصول از طریق هنر و سینما است.
جشنواره فیلم صنعتی می‌تواند پل بین فناوری، صنعت و سینما باشد
کارگردان «آزاد راه» با بیان اینکه در سینمای ایران کارگردانان شاخص، راغب به ساخت آثار صنعتی هستند، عنوان کرد: شاید صنعتگران و فناوران به دلیل اینکه نمی‌خواهند هزینه زیادی صرف ساخت آثارشان کنند به سراغ فیلمسازان خوب و معتبر نمی‌روند. چنانچه که صنعت فرش سال‌ها پیش برای ساخت مستند به سراغ فیلمسازان معتبری مثل آقایان عسگرپور، مجیدی و میرکریمی رفت و پنج فیلم خوب درباره فرش ساخته شد.
عباس رافعی برگزاری جشنواره‌های موضوعی مانند جشنواره فیلم و عکس فناوری و صنعتی را یکی از راه‌های آشنایی متقابل صنعت، فناوری وسینما دانست و گفت: این جشنواره باعث بیدار شدن حس نیاز و ضرورت در صنعتگران، فناوران و صاحبان صنایع می‌شود که به سراغ سینماگران بیایند و بخواهند صنعت و محصولشان را از طریق سینما معرفی کنند. البته در این مسیر لازم است که مخاطبان جشنواره تنها سینماگران نباشند؛ بلکه صنعتگران هم در آن حضور داشته باشند.
سینما راهی جز صنعتی شدن ندارد
کارگردان «کیمیا و خاک» در بخش دیگری از این گفت‌وگو، سینما را به ذات یک صنعت دانست و گفت: تفاوت سینما با نقاشی، ادبیات نمایشی، شعر و رمان این است که یک پای آن در صنعت است و یک پای آن در هنر؛ یعنی زمانی که سینما به یک هنر-صنعت تبدیل می‌شود، زمانی است که از حالت یک هنر شخصی خارج شده و قرار است با عموم مردم ارتباط برقرار کند.
این کارگردان در ادامه با تاکید بر اینکه در سالهای گذشته صنعت به سینما خدمت‌های زیادی کرده است، بیان کرد: سینما برای برقراری ارتباط با مخاطبان مستلزم صرف هزینه تولید و به دنبال آن نیازمند استفاده از تکنولوژی و صنعت است. همین موضوع سینما را به سمت صنعت بودن پیش می‌برد؛ این در حالی است که یک نقاش یا رمان‌نویس می‌تواند در همان فضایی که یک هنرمند در قرن ۱۹ کار می‌کرده به فعالیت بپردازد، اما این سینماست که با رشد تکنولوژی و صنعت رشد پیدا می‌کند.
وی با اشاره به اینکه سینما هنری است که توامان با رشد تکنولوژی و صنعت رواج پیدا می‌کند و سرپا می‌ماند، یادآور شد: اگر در کنار هنر فیلمسازی به سینما بگوییم صنعت سینما پربیراه نگفته‌ایم؛ چنانچه در هالیوود و بالیوود به سینما به عنوان یک صنعت نگاه می‌کنند؛ چون تجارت و سرمایه‌گذاری را در پی خودش دارد.
عباس رافعی در پایان این گفت‌وگو با تاکید بر اینکه سینما راهی جز صنعتی شدن ندارد، بیان کرد: صنعت سینما وقتی پولساز می‌شود که سرمایه‌گذاران به سمت آن می‌روند. همین موضوع هم منجر به رشد و رواج آن بین مردم می‌شود و در نهایت سینما را از یک از حالتفردی و شخصی به یک حالت عمومی تبدیل می‌کند.
انتهای پیام
منبع: خبرگزاری ایسنا
